Το Μπακάου (ρουμ. Bacău, γερμαν. Barchau, ουγγρ. Bákó) είναι πόλη της Ρουμανίας, πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας. Στην απογραφή του 2011 είχε πληθυσμό 144.307 κατοίκους και είναι η 15η μεγαλύτερη πόλη της χώρας. Η πόλη βρίσκεται στην ιστορική περιοχή της Μολδαβίας, στους πρόποδες της οροσειράς των ανατολικών Καρπαθίων, στις όχθες του Ποταμού Μπίστριτσα, 8 χιλιόμετρα πριν την εκβολή του στο Σερέτη. Από το Βουκουρέστι απέχει 290 χιλιόμετρα. Το Πέρασμα Γκίμες συνδέει το Μπακάου με την περιοχή της Τρανσυλβανίας.
Το Μπακάου πρωτοαναφέρεται ως τελωνείο πάνω στη διάβαση του ποταμού Μπίστριτσα σε έγγραφα του 1408.
Το όνομα της πόλης, που εμφανίζεται σε έγγραφα της παλαιάς εκκλησιαστικής σλαβονικής ως Bako, Bakova ή Bakovia, προέρχεται πιθανότατα από ένα προσωπικό όνομα. Ανδρες που έφεραν το όνομα Bakó ή Bako τεκμηριώνονται στη μεσαιωνική Τρανσυλβανία και στη Βουλγαρία του 15ου αιώνα, αλλά σύμφωνα με το Βίκτορ Σπινέι το ίδιο το όνομα είναι τουρκογενούς - πιθανότατα κουμανικής ή πετσενεγικής - προέλευσης. Ο Νικολάε Γιόργκα πιστεύει ότι το όνομα της πόλης είναι ουγγρικής προέλευσης. Μια άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι το όνομα της πόλης έχει σλαβική προέλευση, επισημαίνοντας την πρωτοσλαβική λέξη Μπικ, που σημαίνει «βόδι» ή «ταύρος», καθώς η περιοχή είναι πολύ κατάλληλη για την εκτροφή βοοειδών. Ο όρος, που αποδόθηκε στα ρουμανικά ως μπακ, ήταν ίσως η προέλευση του Μπακάου. Στα γερμανικά είναι γνωστό ως Barchau, στα ουγγρικά ως Bákó και στα τουρκικά ως Baka.
